Οθέλο: Η ζήλια και ο έρωτας οδηγούν στην παράνοια

Pluralism / Αυγ 21, 2017

Viral: Στον 5ο τελικό θα κριθεί ο τίτλος στην Α1 γυναικών στο μπάσκετ - Ο ...

Γράφει η Δέσποινα Λάνου

Ο μεγάλος Άγγλος θεατρικός συγγραφέας Ουίλλιαμ Σαίξπηρ έχει συγγράψει κάποια από τα σπουδαιότερα θεατρικά έργα του παγκόσμιου ρεπερτορίου,ανάμεσα τους συγκαταλέγεται και το διάσημο έργο o «Οθέλλος».

Αρχικά, το έργο γράφτηκε το 1603 και οι αναφορές στο αρχαίο ελληνικό θέατρο είναι διακριτές. Η υπόθεση του έργου αφορά τον Οθέλλο, που είναι μαύρος αξιωματικός του στρατού της Βενετίας ο οποίος παντρεύεται κρυφά και χωρίς την συναίνεση του πατέρα της, τη Δυσδαιμόνα.

Η δράση ξεκινά όταν ο Ιάγος, υπαξιωματικός του Οθέλλου, μαθαίνει ότι ο Οθέλλο προάγει κάποιον άλλον στρατιώτη, αντί γι’ αυτόν και αποφασίζει να τον εκδικηθεί. Ο Ιάγος χρησιμοποιεί τον Ροδρίγο, έναν όμορφο ερωτευμένο νεαρό με τη Δυσδαιμόνα, ωστόσο είναι ερωτευμένος χωρίς ανταπόκριση.Ο Ιάγος δηλητηριάζει με ψέματα την σχέση του Οθέλλου με την γυναίκα του κατηγορώντας τη Δυσδαιμόνα ότι είχε σχέση με τον Κάσιο. Ο Οθέλλο κυριεύεται από την ζήλια και πνίγει την Δυσδαιμόνα ενώ στο τέλος ο Οθέλλος θα μάθει την αλήθεια, έτσι οΙάγος συλλαμβάνεται αλλά ο Οθέλλο αυτοκτονεί από τις τύψεις.

Εύλογα, κάποιος διακρίνει στην τραγωδία «Οθέλλο» ότι έχει κοινά χαρακτηριστικά με τους αρχαίους Έλληνες τραγωδούς. Συγκεκριμένα, τα εντονότερα συναισθήματα της ανθρώπινης φύσης συνυπάρχουν στον « Οθέλλο », ζήλια, φόνος, υποκρισία, είναι τα κυρίαρχα συναισθήματα, που περιγράφονται από τον Σαίξπηρ. Ανταγωνισμός, φιλοδοξία με βασικό μοτίβο της ζήλιας, αλλά και τον κοινωνικό αποκλεισμό με την παράνοια του έρωτα να είναι διάχυτη στο έργο.

Τραγικό πρόσωπο ο Οθέλλο; Όταν ο ίδιος πλέον νομίζει πως έχει τη γνώση των καταστάσεων και των πράξεων,η αλήθεια είναι πως βρίσκεται σε μία πλάνη.Ο ίδιος υποφέρει και βρίσκεται στο έλεος της ανασφάλειας από κοινωνικής σκοπιάς.

Ένα έργο που το παγκόσμιο θέατρο το ανεβάζει πολύ συχνά. Είναι αξιοσημείωτο, πως τόσο το βιβλίο όσο και η θεατρική παράσταση στο τέλος αφήνει τον αναγνώστη/θεατή αντίστοιχα προβληματισμένο με τα ζητήματα που θίγει. Η τραγικότητα των γεγονότων, ο έρωτας, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η εκδίκηση και τα «λόγια» των τρίτων, που πολλές φορές δεχόμαστε αναντίρρητα.